Mart vertelt diens verhaal over verandering: hoe is het om er achter te komen dat je niet hoort in het lichaam waar in je geboren bent en hoe ga je daar mee om. Hoe vind je verbinding in verandering met elkaar? Mart viert diens identiteit door ontmoeting met anderen en viert Pride omdat het diens thuis is, de plek waar je echt jezelf kan zijn en om alle vrijheid om jezelf te zijn te vieren.
Bekijk hier de video of lees diens verhaal.
Stel jezelf even voor…
Ik ben Mart, ik ben 28 en woon in Den Haag. Mijn voornaamwoorden zijn die/diens of hen/hun en ik ben muzikant, theatermaker en ik werk veel met koren en met muziek.
Tijdens Pride speel ik mijn voorstelling Het eerste avondmaal, die gaat over mijn verhaal als trans persoon. Ik ben non-binair en neem eigenlijk het publiek bij mij aan tafel, samen met mijn muzikanten, mee in hoe het voelt om in verandering te zijn. Ik realiseerde vrij snel eigenlijk toen ik in transitie was, dat het een heel uitzonderlijk verhaal is en tegelijkertijd heel universeel, want we hebben allemaal met verandering te maken. Tegelijk doen we dat vaak ook alleen, omdat het best moeilijk is om daar verbinding in te maken. Dus vertel ik mijn verhaal over hoe het voelde om op te groeien als meisje, je daar niet in thuis te voelen, hoe het is om je daar dan los van te maken en een manier te vinden om te denken: wie ben ik dan wel, hoe geef ik dat vorm en hoe word ik daar gelukkig in. in mijn geval word ik Mart. daar gaat de voorstelling over; over die hele reis.
Wat heeft die reis jou opgeleverd?
Het grootste verschil voor mij, na mijn transitie, was vooral dat ik de energie had om mijn leven te leven. op het moment dat je je niet veilig voelt in het lichaam waarin je geboren bent, ben je de hele dag op een manier bezig om daarmee om te gaan. om om je lichaam heen te kijken, elke keer als je langs een autoruit loopt. Om over de aanspreekvormen heen te kijken, gewoon omdat je gewoon je leven wil leven en omdat je weet dat je moet wachten. Dat kost heel veel energie en het zorgt er ook voor dat je bepaalde dingen niet doet. In mijn geval, ik ben maker en ik maak, en ik maak muziek. dat betekent dat je op een podium staat als jezelf en dat is heel moeilijk op het moment dat je niet jezelf kan zijn. Uiteindelijk was er voor mij de mogelijkheid om in transitie te gaan, dat zorgde ervoor dat ik dit kon gaan doen: Dat ik op dat podium kon gaan staan.. Maar het zorgde er ook voor dat ik nauwere vriendschappen kreeg, omdat ik mezelf veel meer kon delen. Omdat ik me prettig voelde en daardoor ook mensen dichterbij kon laten. Dat ik een relatie kon beginnen, omdat daar ruimte voor was. Dus er is gewoon zoveel meer geluk en zoveel meer, ja, licht.
Wat zou je jouw jongere zelf mee willen geven?
Ik zou mijn jongere zelf vertellen dat het best veel kost om te komen waar ik nu ben en dat het dat echt heel erg waard is. Het is nog steeds niet makkelijk om queer te zijn. Soms expliciet niet omdat je met discriminatie of met vooroordelen te maken krijgt. Maar ook vaak impliciet niet, omdat je gewoon de hele tijd bevestigd wordt in je afwijken. Het duurt best wel lang voordat je leert om daarin bij jezelf te blijven. Dus ik zou niet zeggen, ‘oh, het komt allemaal vanzelf wel goed.’. Het is hard werken om gelukkig te worden als trans persoon of als queer persoon in mijn geval. Maar het is het zo waard. En ja, ik zou zeggen, wacht niet te lang en ga dat risico aan, en ga dat werk aan. Ja, ga op zoek naar je geluk.
Wat zou je nu anders willen zien?
Ik denk dat vanuit mijn ervaring dat er nog een lange weg te gaan is voordat er echt ruimte is om vrij te kunnen leven als trans persoon. ik vind het belangrijk om te zien wat het met iemand kan doen op het moment dat je niet zelf kan kiezen hoe je in je eigen lichaam leeft. het is als trans persoon nu heel fijn om eindelijk gelukkig en vrij in mijn lichaam te zijn maar dat heeft heel lang geduurd. dat had niet zo lang hoeven duren als in Nederland de transgenderzorg anders was ingericht, als daar gewoon de verhalen van mensen centraal zouden staan. Nu wordt er heel veel over gedebatteerd, waarbij het over heel veel gaat, maar zelden over de behoefte van trans mensen en trans kinderen die heel lang moeten wachten voordat ze hulp krijgen. Dat komt gewoon heel vaak door onwetendheid. ik vind dat de ervaring van jarenlang niet kunnen kiezen over wat je eigen wat je met je eigen lichaam doet, dat doet wel wat met je, dat je gewoon geen zelfbeschikking hebt. Daarom vind ik het heel belangrijk dat daar meer aandacht voor komt, voor wat dat doet met iemand.
Hoe vier jij jouw identiteit?
Ik vier mijn identiteit heel erg in mijn werk. Wat ik heel mooi vind aan queer zijn, is dat je best wel jong al gedwongen wordt om verder te kijken dan wat de wereld je presenteert, zeker in het geval van trans zijn. Je krijgt toch nog best wel twee hokjes gepresenteerd: jongetje of meisje. Je leert al heel jong om nieuwsgierig te zijn uit noodzaak naar wat er nog meer is. Die nieuwsgierigheid is heel leuk en die zit voor mij heel erg in mijn werk als maker, als muzikant, en als theatermaker. Die is is heel aanstekelijk. Op het moment dat jij heel erg jezelf bent en heel nieuwsgierig bent naar anderen, nodigt dat anderen ook uit om zichzelf te zijn. Daardoor ontmoet ik mensen veel meer ook zoals zij echt zijn, omdat ik echt ben zoals ik ben. Zo vier ik dagelijks mijn identiteit: door te zijn wie ik echt ben en zo anderen te ontmoeten die ook zijn zoals zij echt zijn.
Wat betekent Pride voor jou?
Ik denk dat we tijdens Pride vieren hoe ver we gekomen zijn, maar dat we ook aandacht vragen voor hoe ver we nog te gaan hebben en wat we te behouden hebben. Binnen onze gemeenschap hebben we denk ik nog een lange weg te gaan om te zien dat we ruimte maken voor alle ervaringen. Sommige mensen hebben te maken met tegenslag door het queer zijn. Sommigen hebben ook te maken met racisme of andere vormen van discriminatie. Ik denk dat het heel belangrijk is dat op het moment dat je weet hoe het is om in de minderheid te zijn, en daardoor ook benadeeld te worden, dat je je dan ook inzet voor mensen die op basis van andere ervaringen hetzelfde meemaken. Ik vind dat echt heel belangrijk en nu des te meer.
Waarom is Pride The Hague belangrijk?
Pride The Hague is voor mij belangrijk omdat dit mijn thuis is. Het is een feest om de vrijheid van iedereen te vieren: niet alleen van queer mensen en niet alleen voor mij, maar voor alle vrijheid om jezelf te zijn: daar profiteert iedereen van. Ik vind het heel belangrijk om als queer persoon lid te zijn van mijn gemeenschap. De meeste mensen waar ik in dagelijks leven mee ben, zijn niet queer, maar daar vier ik graag hetzelfde mee. Want uiteindelijk profiteren we allemaal van die ruimte om jezelf te zijn. Dus voor mij is Pride belangrijk, omdat het een mogelijkheid is om uitgesproken queer te zijn, maar met de hele stad die mijn thuis is. Dat vind ik gewoon heel leuk.
In het kader van Pride The Hague 2024 worden verhalen gedeeld van mensen uit de queer gemeenschap van Den Haag.
Wil je zelf ook jouw verhaal delen, klik hier voor meer informatie.